محققان دانشگاه تویاما در ژاپن می‌گویند زنبورهای عسل دو مدل زنبور ماده دارند، یکی ملکه و دیگری زنبورهای کارگر و این تفاوت طبقاتی ارتباطی با تفاوت‌های ژنتیکی ندارد بلکه به مصرف ژله سلطنتی ارتباط دارد. با این همه فرایندی که بر اساس آن مصرف این غذای شاهانه منجر به ایجاد دودستگی میان زنبورهای ماده می‌شود تا به حال ناشناخته باقی مانده بود.
محققان ژاپنی نشان دادند پروتئین «رویالاکتین» موجود در این ماده غذایی مقوی جرقه اصلی ایجاد تفاوت در میان زنبورهای ماده را به وجود می‌آورد. این ماده از گذشته‌های دور توجه انسان‌ها را نیز به خود جلب کرده بود و امروزه از آن در انواع محصولات زیبایی و مراقبت از پوست استفاده می‌شود. زنبورهای ملکه در تمامی طول عمر خود از این ماده تغذیه می‌کنند و از این رو می‌توانند هفت سال عمر کنند در حالی که زنبورهای کارگر تنها هفت هفته فرصت زندگی کردن دارند.
بر اساس این گزارش، این ماده مقوی به دلیل داشتن مقادیر زیادی پروتئین، ویتامین، مواد معدنی و هورمون‌ها تنها برای زنبورهای ملکه مفید نخواهد بود، زیرا مطالعات تاکنون نشان داده‌اند این ماده برای رفع خستگی، اضطراب، بیخوابی، آسم، هپاتیت، بیماری‌های قلبی و بیماری‌های گوارشی بسیار مفید است و در عین حال می‌تواند از پیری زودرس جلوگیری کند.
